Vandaag heb ik een van mijn eigen schilderijen overschildert. 
Het was een van de schilderijen waaraan ik al maanden, nou ik denk wel bijna 2 jaren, af en toe aan werk, maar het maar niet wil lukken. Ja- dit soort schilderijen heb ik ook :) 
Het was een groot schilderij als onderdeel van een Yoga serie. Het idee over de serie had ik al lang, maar uiteindelijk is de serie er nooit echt gekomen. In mijn hoofd leek het idee leuker dan in de uitvoering. Ik heb er al behoorlijk wat uren in het schilderij gestoken, maar het wilde niet echt lukken. Af en toe pakte ik het weer op en ging ik wat veranderen maar ik maakte het nooit helemaal af.  Ik had er nooit echt zin in en de inspiratie miste. Dat zegt eigenlijk al genoeg: laat het gaan.

Maar gewoon er overheen schilderen? Terwijl ik al zoveel moeite erin heb gestoken? 
Vandaag heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en het loslaten geoefend. En ben heel blij, want het nieuwe schilderij bevalt me veel beter dan het oude :)

Hieronder kun je een hele korte timelapse zien hoe de kolibiries zijn ontstaan. 

Work in progress: Deze week ben ik aan het experimenteren met abstract schilderen.

De eerste lagen van dit schilderij heb ik op mijn bekende manier gedaan met veel verschillende technieken: woorden schrijven, druppels maken, stempelen en collage.

Ik hou enorm van het wilde, intuïtieve schilderen voor de achtergrond. Normaal werk ik dan vervolgens een motief uit met details in de voorgrond, dat geeft zo'n leuk contrast. Maar nu bleven het kleurvlakken, rondjes, strepen etc. Ik vond het nogal uitdagend om nu puur abstract te schilderen, normaal geeft me het motief juist houvast. Ik weet dan ook beter wanneer het schilderij "klaar"is, nu staat de compositie en de kleurverdeling centraal.

Abstract schilderen is een goede oefening om het motief helemaal los te laten, alleen met vormen en vooral kleuren te werken en hierbij de regels te doorbreken en je zelf te uiten. Het leert je op een leuke manier luisteren naar je intuïtie. 

​Wat vind jij van abstract schilderen?