Hiervoor heb je lef nodig

Deze week kwam ik een grappige video tegen over musicus Loek, die op een  creatieve, speelse manier liederen componeert op zelfgemaakte instrumenten. Hierbij gebruikt hij zijn creativiteit volop. Hij maakt zich los van de standaard regels 'hoe een muziekinstrument eruit hoort te zien' en gaat terug naar de basis: het spel met geluiden. 

​In het filmpje zegt hij:

Zoals een kind naar muziek kijkt, zo kijk ik het liefst ook naar muziek
Het moet gewoon een groot spel zijn.
Muziek is ook gewoon een soort speeltuin van geluiden​.

That's the spirit Loek! 

bron: facebook ​

Spelen in de kunst

Zo zie ik  het ook met 'de beeldende kunsten': het mag een grote speeltuin zijn om je creativiteit de ruimte te geven. 

Tijdens het schilderen geef ik mezelf en mijn cursisten graag alle vrijheid.
Je mag het strakke plan in je hoofd los laten. Je hoeft niet van tevoren precies te weten wat het resultaat wordt. Je mag jezelf verrassen. Je geeft expressie aan je gedachten, je emoties en je verhaal en je hebt vooral lol bij het maken.

Schilderen is een grote speeltuin! 

Het is heerlijk als je iets doet omdat je het proces en de bezigheid fijn vindt, niet alleen voor het bijzonder mooie resultaat. Tuurlijk vinden we het eindproduct belangrijk, maar de weg ernaartoe is juist 'het echte leven'.
Soms gebeurt het dan ook dat we lol hadden maar de uitkomst niet erg denderend is. So what. Het is maar een beetje verf op een doek. Ik ben er inmiddels veel makkelijker in geworden, ben niet gehecht aan mijn schilderijen. Soms schilder ik gewoon weer overheen. 

En weet je wat het leuke is, als je heel veel plezier hebt terwijl je bezig bent kunnen andere dat  zien/voelen in de energie die in het resultaat zit. En voordat je het weet wordt iemand anders geraakt door jouw creatie, door de energie, d sfeer, de kleuren, de vormen. En dan heeft jouw kunstwerkje een verschil in de wereld gemaakt! 

Je hebt lef nodig

Het vraagt wel moed om de controle los te laten. Want je weet niet precies wat het resultaat gaat worden als je de strakke plannen loslaat. Het zou zomaar kunnen, dat je 'het verknallt', dat het resultaat 'lelijk' of 'onvolmaakt' wordt. 

Zo had ik sinds 2 of 3 weken een groot nieuw schilderij op mijn ezel staan waarmee ik niet helemaal blij was. Ik wilde de velgekleurde achtergrond rustiger maken. Maar jah, hoe doe je dat? En ik wilde het niet 'kapot' maken. Ik durfde er haast niet aan te beginnen. 

Toen nam ik een foto van de 'tussenstand' en besefte, dat ik het altijd weer in deze status terug kan brengen. Ik heb het in eerste instantie creert, dus dan kan ik het ook nog een keer doen, stel dat mijn verandering echt heel slecht uitpakt. Met deze gedachte kreeg ik de vrijheid om grote veranderingen te doen. Ik heb wel 80% van de achtergrond overschildert. 

Status voor de verandering

Status na de grote verandering

Het eindresultaat (acryl op canvas, 100x100cm, for sale)

En toen nam ik ook nog de vrijheid om veel te gaan spetteren en een paar 'wilde' penseelstreken toe te voegen. En precies deze energie voel je in het eindresultaat. Heerlijk!